Wiktoria Elsa

  HEJJJ! Witam was w drugim rozdziale mojego fanficka o Lannie, a więc, co... bez dłuższego przeciągania, zaczynamy! :DDDD _____________________________________________________________________________                                                             (fanart autorstwa somecallmejohn na Tumblr :DDD) ____________________________________________________________________________ Gdy Lars i Helga, szanowni i kochani przeze mnie książę i księżna Nasturii, z którymi właśnie podpisałam umowę korzystną dla obu królestw, zarówno Wysp Południa, do których należała właśnie Nasturia, jak i Arendelle, oraz którzy potrafili na śmierć zanudzić mnie faktami historycznymi, ale też naprawdę rozbawić obecne na spotkaniu mnie i moją siostrę Elsę, postanowiłam wrócić do tego, co obecnie było dla mnie najważniejsze - p...

  HEJJJ! Ostatnio, jeśli chodzi o fanficki z franczyzy Krainy Lodu, to naprawdę dużo nad nimi pracuję - chodzi tu konkretnie o drugi tom Skowronka, który pewnie zostanie opublikowany na tym blogu tuż po pierwszym tomie (więc może za kilka miesięcy? XD), ale pracuję też nad fanfickiem... shipu o którym mogę napisać w następnym poście, bo naprawdę się w niego wciągnęłam, a chodzi tu o ship... LANNA, CZYLI LARS I ANNA... pewnie pomyślicie, że "hej, Anna jest już z Kristoffem, co ty gadasz?"... A ja powiem Wam, że Lanna jest to dla mnie naprawdę logiczny ship, który wymyśliłam z moją najlepszą przyjaciółką i to całkiem niedawno... ale to może w innym poście? W skrócie, myślę że księcia historyka z Nasturii i nową królową Arendelle łączy więcej, niż moglibyśmy się spodziewać i to nie tylko jeśli chodzi o bycie rodzeństwem naszej kochanej Helsy, hehe... ;) Ale bez dłuższego przeciągania, zaczynamy....                      ...

  HEJJJ! Chwilę temu, dokładnie tego samego dnia, jeśli to czytacie jednocześnie lub trochę później, wrzuciłam I rozdział mojego fanficka o Hansie, a teraz, przyszedł czas na drugi!!! Miłego czytania!! :DDD _____________________________________________________________________ ROZDZIAŁ I        pokarm dla bolesnych traum Ci ludzie zaprowadzili mnie na łóżko. nie wiadomo gdzie, nie wiadomo jak mnie znaleźli,  ale tak. zatroszczyli się o mnie już teraz. ała. coś czego moja rodzina nigdy nie zrobiła. a raczej nigdy nie chciała nawet zrobić. nawet nie kiwnęli palcem, aby pomóc mi przetrwać życie. na jakie sami mnie skazali. wciąż oszołomiony po tym,  co się stało, ale odzyskując siły,  czuję zapach dochodzący z pobliskiej kuchni. tego domu. gdziekolwiek on był. i jakkolwiek się tu znalazłem, było tu naprawdę dobrze. wreszcie miałem miejsce, które przynajmniej choć trochę przypominało dom. może nawet było domem? nie mogłem być tego pew...